พระคาถาจากปั๊บสาโบราณ
มีหลายท่านสงสัยไถ่ถามมาว่า ลุงหั่งชอบเขียนเรื่องพุทธานุภาพแห่งความศักดิ์สิทธิ์ และปาฏิหาริย์อยู่เสมอ บางเรื่องชวนติดตามของการทำงานลุงตลอดเวลา เรื่องพิธีกรรมต่าง ๆ นาน ๆ ครั้งจะเห็นว่าผมเขียนนำเสนอ เพราะผมรู้ดีว่า พิธีกรรมต่าง ๆ นั้น มีมากมายในท้องถิ่นบ้านเรา นาน ๆ จะได้เห็นวัฒนธรรมของตากบ้านเราออกมาขยับตัวอย่างเป็นรูปธรรมกัน อย่างเช่นในเดือนกรกฎาคมที่จะถึง ซึ่งผมเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง แต่มีงานหนึ่งที่ยิ่งใหญ่ เป็นทั้งขนบธรรมเนียมประเพณี และการแสดงถึงวัฒนธรรมของท้องถิ่นที่ควรค่าแก่การศึกษา ที่ผู้อาวุโสบางท่านไม่ควรมองข้าม ผมจัดงานนี้มาถึง 15 ปี ด้วยกลุ่มงานเล็ก ๆ มีชื่อว่ากลุ่มงานอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรม และประวัติศาสตร์ท้องถิ่นอำเภอแม่สอดสมัครเล่น ร่วมกับมูลนิธิเจ้าพ่อพะวอซึ่งมีนายอำเภอแม่สอดเป็นประธานมูลนิธิ เป็นหลักชัยและกำลังใจที่ดีแก่ผม ซึ่งแต่ละครั้งงานจะราบรื่นและยิ่งใหญ่อลังการจริง ๆ ปี 2553 มีท่านรองเกษม วัฒนธรรมของจังหวัดน่าน ( ก่อนเกษียณท่านเป็นผู้ว่าเมืองแพร่ครับ ) และรองพ่อเมืองตากท่านมงคล สัณฐิติวิทูร มาเป็นประธานร่วมพิธี ถึงกับตะลึงเมื่อมีผู้คนหลั่งไหลกันขึ้นไปร่วมพิธีกรรมอันยิ่งใหญ่บนขุนเขาผาวอมากมายหลายพันคน สิ่งที่ทุกคนคิดไม่ถึงก็คือ พิธีถวายราชสดุดีเฉลิมพระเกียรติแด่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในขณะที่ขับขานเพลงสรรเสริญพระบารมีดังกึกก้องไปทั่วขุนเขาพะวอ คุณสุชาติ แก้วอ้น ผู้บัญชาการเรือนจำอำเภอแม่สอดถึงกับน้ำตาคลอเบ้า งานนี้ผมเรียกว่า “ พิธีบวงสรวงสักการะและเทิดวีรกรรมท่านเจ้าพ่อพะวอ ครั้งที่ 12 ”
ปีนั้นผมประกาศวางมือจัดงานบนดอยทันที และกลับมาจัดงานพิธีบวงสรวงเจ้าพ่อพะวอ ณ ศาลเจ้าพ่อพะวอไชยมงคล หลังวัดชุมพลคีรีแทน ผมทำพิธีสืบชะตาเมืองแม่สอด โดยล้อมสายสิญจน์อันเป็นมงคลจากพิธีศักดิ์สิทธิ์ต่าง ๆ ไปรอบตัวเมือง โดยมีพระคุณเจ้าและสามเณรจากวัดท่าสาย , วัดไทยสามัคคีและวัดมาตานุสรณ์ เป็นผู้ล้อมสายสิญจน์ด้วยตนเอง ปีนั้นผมมอบทุนอาหารกลางวันให้แก่โรงเรียนในถิ่นกันดาร 20 โรงเรียน ๆ ละ 10,000 บาท
ปี 2556 หลังจากที่ว่างเว้นในพิธีบวงสรวงของศาลใหญ่บนดอยมาถึง 2 ปี เกิดเหตุการณ์ต่าง ๆ และรวมไปถึงอุบัติเหตุเภทภัยที่เกิดขึ้นอย่างนับไม่ถ้วน ผู้ประกอบการต่าง ๆ ที่ได้รับความเดือดร้อนพากันมาพบผมที่บ้าน โดยขอร้องให้ผมขึ้นไปจัดงานที่ศาลใหญ่บนขุนเขาพะวออีก ประจวบเหมาะกับคำอธิษฐานของผมที่อธิษฐานจิตขอพรท่าน ขณะนั้นคนในครอบครัวของผมกำลังรักษาโรคมะเร็งอยู่ และกำลังรักษาตัวด้วยทุกวิธีการก็ขอให้หายโดยเร็วพลันด้วยเถิด ปรากฏว่าเธอได้หายขาดจากโรคร้ายนี้ได้อย่างอัศจรรย์ ปีนี้ไม่กี่เดือนที่ผ่านมาคนในบ้านก็มีอุบัติเหตุจนได้จากการโดยสารไปกับเพื่อนๆโดยรถเก๋งแจ๊ซเล็ก ๆ คนขับก็ขับด้วยความเร็วสูง รถบรรทุกทรายหกล้อเปลี่ยนเลนเพื่อยูเทิร์น รถแจ๊ซจึงพุ่งชนรถบรรทุกทรายจนกระเด็นตกลงไปในคูน้ำ ด้วยคุณานุภาพแห่งปาฏิหาริย์แห่งบุญกุศลที่ทำสั่งสมไว้กับพุทธานุภาพรูปจำลองของท่านเจ้าพ่อพะวอรุ่นฟ้าคำรน และพระรอดกับตะกรุดของหลวงพ่อครูบากัญไชย ทำให้ลูกสาวของผมและเพื่อนไม่ได้รับอันตรายใด ๆ มากมายถึงกับเสียโฉมหรือพิการ แต่แน่นอนความเร็วระดับ 145 กม./ชม.ก็มีแรงอัดและแรงกระแทกทำให้ได้รับผลกระทบทางสมองอยู่หลายวันเหมือนกัน ก็เพราะท่านเจ้าพ่อเตือนผมแล้วในวันงานปี 2556 และเตือนให้ชาวแม่สอดระวังให้มากว่าจะมีอุบัติภัยบนเส้นทางสายตาก – แม่สอดซึ่งจะมีผู้คนบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก ซึ่งหลายท่านคงทราบดี เพราะวันนั้นลูกหลานชาวกะเหรี่ยงทั้งฝั่งไทยและพม่ามาร่วมงานกันเป็นจำนวนมาก ก็คงฟังกันรู้เรื่องทั้งนั้น ปีนี้ผู้ประกอบการ ไม่ต้องไปพบผมที่บ้านนะครับ ผมกับทีมงาน และมูลนิธิเจ้าพ่อพะวอ ซึ่งท่านปรีชา ใจเพชร นายอำเภอแม่สอด ขวัญใจของชาวบ้านยุคนี้ ท่านบอกว่าเฮียหั่งเอาไงก็เอาด้วยกันนั่นแหละ ฉะนั้นผมจึงขอประกาศต่อผู้ที่เคารพศรัทธาท่านเจ้าพ่อพะวอที่ประสงค์จะไปร่วมพิธีบวงสรวงวันเจ้าพ่อพะวอ ครั้งที่ 16 ประจำปี 2557 ณ ศาลใหญ่บนขุนเขาพะวอ ปีนี้ตรงกับวันศุกร์ ที่ 31 ตุลาคม 2557 จะได้เตรียมตัว เตรียมใจเพื่อวางแผนงานร่วมกัน อย่างน้อยมาเป็นเจ้าภาพหลักในการจัดงาน บอกตรง ๆ ว่า จัดงานทุกครั้งเกรงใจคนที่บ้าน เพราะปีหนึ่ง ๆ ก็หมดไปกับงานทุกครั้งไม่มากก็น้อย ก็ให้ท่านเลือกเอาจะเป็นเจ้าภาพจัดสถานที่พิธีเฉลิมพระเกียรติ , พิธีพราหมณ์ , เครื่องบวงสรวง , เครื่องสืบชะตา ( มีพิธีสืบชะตาคนและยานพาหนะ ) สถานที่จัดพิธีสงฆ์ อาหารเครื่องดื่มและปัจจัยไทยทานของสงฆ์ จัดสถานที่บวงสรวงสักการะ โต๊ะ เต็นท์และอื่น ๆ รวมทั้งพิธีของขบวนแห่องค์เจ้าพ่อพะวอแห่แหนไปรอบตลาดแม่สอด ปีที่ผ่านมาผมใช้ปัจจัยในการจัดงานไม่ใช่น้อยหลายแสนบาท กะว่าถ้ามีคนช่วยเยอะก็จะนำไปจัดทำเถระประวัติเล่มใหญ่ ปรากฏว่าทำได้เฉพาะเล่มเล็กเท่านั้น ส่วนเล่มใหญ่หมอแต๋วเป็นคนจัดการให้หมด โดยมอบหนังสือให้แก่ผู้ร่วมทำบุญทุกคนหนังสือจึงมีชื่อของผู้ร่วมทำบุญทั้ง 2 ฉบับดังที่กล่าว
เถระประวัติเล่มใหญ่ใครเห็นก็ตกใจ เพราะเล่มใหญ่จริง ๆ มีความหนา 432 หน้า ผมถือว่าเป็นหนังสือ พิธีกรรม ประเพณีล้านนาไทย ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับโหราศาสตร์สั้น ๆ ตลอดจนพระคาถาในพุทธศาสนา พระคาถาอันศักดิ์สิทธิ์ฉบับพื้นเมืองโบราณจากปั๊บสา ที่เป็นมรดกตกทอดมาถึง พระเดชพระคุณหลวงพ่อครูบากัญไชย กาญจโน พ่อลุงหนานอ้วน หลอดแก้วทองแดง พ่อหลวงซาว จำปา อ.ศักดิ์สิทธิ์ วิศรุต ที่เป็นเกจิอาจารย์ผู้ทรงเวท แพทย์ศาสตร์พื้นบ้าน ( หมอเมือง ) เวทศาสตร์ ผู้ฉลาดรอบรู้เรื่องพิธีกรรม ผมเป็นห่วงเรื่องหนังสืออักษรล้านนา , อักษรไทยยวน หรือตั๋วเมือง อักขระพระคาถาอาคมต่าง ๆ หากขาดการเอาใจใส่ดูแล ไม่รักษา ไม่มีการสืบทอดอีกไม่นานสิ่งที่เป็นคุณค่านี้ก็จะเสื่อมสูญไปอย่างน่าเสียดาย ในสมัยโบราณการสร้างขวัญกำลังใจ มีความเชื่อมั่น ศรัทธากับหมอเมือง ผู้รักษาโรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ ด้วยพระคาถาอาคม การเป่าเสกพระคาถาไปยังผู้ป่วยที่มีโรคภัยไข้เจ็บด้วยคาถาต่างๆ ทั้งแฮกเสก หรือทำน้ำพระพุทธมนต์ทั้งอาบทั้งดื่ม เพื่อให้แรงอาคมนั้นเข้มแข็งมีปาฏิหาริย์ โดยใช้ไสยเวท เสกเป่าอัญเชิญพระคาถาครูบาอาจารย์มาคุ้มครองรักษา นับแต่โบราณกาลจนถึงทุกวันนี้ก็ยังมีให้เห็น แต่นับวันจะหาครูบาอาจารย์ที่รักษาผู้คนด้วยไสยเวทยากยิ่งนักแล้ว
เถระประวัติผู้เฒ่าผู้แก่หลายท่านที่รู้ และเห็นพระคาถาบางบท ถึงกับเอ่ยปากว่า ลุงหั่งปล่อยวิชา คือไม่หวงวิชา เพราะพระคาถาบางบทเป็นคาถาประจำตัวของหลวงพ่อก็มี เป็นคาถาส่วนตัวที่เข้มขลังรักษาคนมามากต่อมากก็มีอยู่ในเล่มนี้ ท่านที่ได้รับหนังสือไปอาจจะไม่ได้รับหนังสือสอดใส้ที่เขียนไว้ว่า 386 บทแห่งมนต์พิธี ขอได้ที่ผมนะครับ เพราะจะได้เรียนรู้ที่มาที่ไปของพระคาถาจากเถระประวัติ , ประวัติเจ้าพ่อพะวอ วีรบุรุษชาตินักรบแห่งขุนเขาพะวอ ( อ้อ…ครับผมหนังสือนี้ไม่มีแจกฟรี ที่ผมไม่มีครับ มีอยู่เพียงแห่งเดียวก็คือวัดมาตานุสรณ์ บ้านแม่กื้ดหลวงสำหรับท่านที่เช่าวัตถุมงคลเจ้าพ่อพะวอ รุ่นฟ้าคำรน กับเหรียญพัดยศรุ่น ๑ ของหลวงพ่อครูบากัญไชยเท่านั้น บางครั้งท่านอาจจะเห็นแล้วว่ามีอยู่กับบุคคลทั่วไป ขอเรียนให้ทราบว่า ผมและทีมงานและทางวัดได้คืนกำไรมอบให้แก่ผู้ร่วมทำบุญกับผมในงานวันเจ้าพ่อพะวอที่ผ่านมาทุกท่านทุกคนครับ
ชัย เมืองฉอด