ปราชญ์คนหนึ่ง

             เป็นเวลากว่า  45  ปีที่  ชัย  เมืองฉอด  ว่ายวนมานานอยู่บรรณภิภพ  และครบ  9  ปี  เต็มที่ผมโขยกขยับจับปากกาเขียน  คอลัมน์คอกาแฟ  ของหนังสือพิมพ์แผ่นดินแม่  รายละเอียดผมได้นำเสนอในสูจิบัตรว่า  9 ปีก้าวหน้าของแผ่นดินแม่  แล้วครับ  อำเภอแม่สอดบอกตรง ๆ  ว่าก้าวหน้ารุ่งเรืองอย่างรวดเร็ว  มีการสร้างตึกรามบ้านช่องจนดูแล้วเหมือนไม่ใช่เมืองแม่สอดในฝัน  ของคนแม่สอด  สิ่งที่น่าสนใจเรื่องของเรื่องในวันนี้  มีการเสนอข่าวสารในด้านบวกที่บูมกันทุกระดับชั้น  จนเดี๋ยวนี้ที่ดินของแม่สอดมันสุดแสนจะแพงระยับ..  แม้กระแสในด้านลบก็คือเรื่อง  น้ำท่วม  ที่มีโรงงานหลายแห่งเตรียมหนีน้ำขึ้นดอย  หรือย้ายไปถิ่นอื่นถึงจังหวัดอื่นแล้วก็ตาม  ที่ดินกลับยิ่งแพงเป็นเงาตามตัว

แม่สอดถูกจัดอันดับให้เป็นเมืองเศรษฐกิจพิเศษ  เป็นเมืองอันดับต้น ๆ  ที่คนรวยพากันแห่แหนมาปักหลักปักเลน..เอ้ยปักฐานกันมากขึ้น  แน่นอนการบูมย่อมไม่พ้นสื่อ  สื่อที่ผมจะพูดวันนี้คือ  สิ่งพิมพ์ที่จัดพิมพ์เป็นแม็กกาซีนมาช่วยบูมเพิ่มสีสันให้แม่สอดดีขึ้น  ดูแล้วมีมากมายหลายฉบับที่ซุ่มตัวทำเหมือนนางอายก็มี  ที่กล้าเข็นออกมาสู่สาธารณชนขณะนี้  2  ฉบับ  หนังสือสูจิบัตรของแผ่นดินแม่ฉบับวันที่   1  กันยายนไม่เกี่ยวนะครับ  เอาเฉพาะ  2  ฉบับ  จาก  5  ฉบับคือ  Maesot life  and  travel  และ  bcoz@maesod  ฉบับแรกเห็นฟอร์มมานานและมีความพร้อมของ  กอง  บก.ซึ่งจัดเป็นแม็กกาซีน  3  ภาษา   ดูเน้นเที่ยวพม่า  แต่ก็มีแหล่งท่องเที่ยวบ้านเฮาแบบใช้ได้  ฉบับหลังก็ไม่เบาเพราะเป็นฉบับใหม่  อ่านมันดีมีสีสัน  สดใสเข้มข้นดี  สาระท้องถิ่นที่นำเสนอค่อนข้างน้อยไปหน่อย  แต่เป็นความตั้งใจทำเพื่อชาวแม่สอดและแม่สอดอย่างแท้จริง  ผมว่าการนำเสนอจะในท้องถิ่นบ้านเราหรือถิ่นอื่นก็ไม่ต่างกันเพราะเป็นสาระความรู้ที่เราควรรู้ครับ  มีคนบ่นมาบ้างและก็บ่นมาถึงผมด้วย…ว่า..นามปากกาของผมเป็น  ปราชญ์คนหนึ่ง  ไปแล้วตั้งแต่เมื่อไร  เพราะทุกครั้งที่เห็นทั้งในนิตยสารและเว็บต่าง ๆ  ตำนานหรือประวัติทุกอย่างที่ลุงหั่งเขียน  มักจะใช้ชื่อจริง  หรือ  ชัย  เมืองฉอด  เพราะชื่อจริงนั้นจะการันตีได้เลย  ความจริงแล้วมันมีเรื่องงืด   ดั่งนี้นะอีนางเอ๋ย…ก่อนที่  bcoz@maesod  จะนำเสนอนั้น  เมื่อหลายเดือนก่อนผมได้รับการขอร้องจากอีหนูเสียงหวาน  คุยไปคุยมาก็หลานคุณประยุทธ  มารศรี  ทีมงานชมรมรักษ์เมืองฉอดของผมนี่เองว่าจะขออนุญาตนำ  สารคดี  ของลุงหั่งเรื่อง  เมืองฉอดของแม่สอด  จากเว็บ  www.pawo.info  ของครูกล้วยกับ  ครูไมค์นำเสนอในแม็กกาซีนเพื่อชาวแม่สอด  ซึ่งจะออกฉบับปฐมฤกษ์ในเดือนสิงหาคมศก.นี้  ผมว่าโอเคให้ลงตามเว็บก็แล้วกัน  อีกไม่นานต่อมาหลานสาวคุณประยุทธบอกว่า  บรรณาธิการอยากจะคุยด้วย  เมื่อมีโอกาสคุยกับคุณกันย์ดนัย  ธรกุลฐิติรัชต์  บก.ของ  bcoz@maesod  จึงได้ทราบว่าคุณกันย์ดนัยเป็นเพื่อนเก่าแก่ของผมคนหนึ่ง  เมื่อ  30  กว่าปีมาแล้วชาวแม่สอดคงจำได้ว่า  ที่หัวบ้านหนองบัวเนินเขาแรก  ที่เราจะไปตากมีไซโลยักษ์ที่คุณกันย์ดนัยสร้างไว้  คุณกันย์ดนัยไม่ใช่คนอื่นคนไกลท่านเป็นลูกชายของร้านธนกิจอันลือชื่อ  คนที่มีไฟแห่งธุรกิจอยู่ในตัวทุกกระเบียดนิ้ว  ซึ่งคุณกันย์ดนัยก็เคยเห็นผลงานของผมมาบ้างแล้วในอดีต  ซึ่งชื่นชมผมมากและขออนุญาตผมกับบอกผมว่า  มีความนับถือและถือว่าผมเป็นปราชญ์ชาวบ้านคนหนึ่งของแม่สอด  ( แอบดีใจว่ายังมีคนเห็นคุณค่าเรา ฮิฮิ )  เมื่อสองเดือนก่อนคุณกันย์ดนัยชวนผมไปดู   ปกแม็กกาซีนที่พิมพ์มาแล้ว  ซึ่งก็เป็นครั้งแรกที่ได้มีโอกาสไปเยือนกอง  บก.ของ bcoz@maesod  เมื่อดูปกที่พิมพ์มาแล้ว  ปรากฏว่าปกเขียนว่า  จากคนหนึ่งถึงแม่สอด..โดยปราชญ์คนหนึ่งของแม่สอด  เมื่อเห็นว่าเขาให้เกียรติผมผมก็ดีใจครับ  ถ้าไม่มีรูปผมที่ยืนหราอยู่เต็มหน้า  และลงอย่างสมภาคภูมิว่า  โดย  ปราชญ์คนหนึ่งผมคงสบายใจกว่าเยอะเลย ก็ขอบอกกล่าวกับแฟนคลับทุกท่านครับว่า  คุณกันย์ดนัยเป็นคนตั้งให้  บ่ใจ้ลุงหั่งตั้งชื่อเองเด้อ  เอาละถือว่าคุณกันย์ดนัยให้เครดิตผมเยอะไปหน่อย  แฟนคลับของผมคงไม่ว่าลุงหั่งนะ… วันนั้นผมยังขอดูงานพิมพ์ที่กำลังจัดทำอยู่นั้น  ผมยังแนะนำให้หนุ่มน้อยคนออกแบบว่า  เอาภาคผนวกท้ายสุดของเว็บมาไว้ด้านหน้าซิว่า  ความเป็นไปได้ย้ายมาจะดูดีไหม  เพราะเป็นสถานการณ์ปัจจุบันที่ลุงหั่งเขียนไว้  ด้วยความเกรงใจ  ( ใครก็รู้ลุงหั่งขี้เกรงใจคน )  ก็ไม่ได้แนะนำอะไรไปอีก  คิดว่าคงลงตามเว็บที่หลาย ๆ  สิบรายก็ปฏิบัติแบบให้เครดิตผม  จนลุงหั่งแอบภูมิใจที่ได้เห็น

เมื่อ  bcoz@maesod  นำเสนอสู่ชาวแม่สอดออกมาดังที่เห็นและให้เกียรติแก่ผม  จากคนหนึ่ง..ถึง..   แม่สอด  เมืองฉอดของแม่สอด  โดย  ปราชญ์คนหนึ่ง  ( ด้วนๆ )  ใจหายวาบเหมือนกัน  ถ้ามีแต่รูปคนแก่คนหนึ่งยืนจุ๊ยจับแว่นตาที่เห็นกันทุกบ่อยในเว็บจนคนหมั่นไส้  ที่สุด ๆ  ก็หมอแต๋วนั่นแหละ  แน่นอนทุกอย่างที่เกิดขึ้นในสังคมบ้านเรา  คนที่นับถือก็โอเค. นะ  แต่ถ้าคนอคติล่ะ  ให้ลุงหั่งดีแสนดีมันก็ติ  ช่วยคนมานับร้อยนับพันมันก็ติ  ทีนี้ละก็อีหล้าน้อยเอ๋ย  ฮู้แล้วบ๋ว่า  คุณกันย์ดนัย  เปิ้นหื้อเกียรติกับคนบ้านเฮาอย่างสูงสุดจะอี้เองเน่อ  บ่ใจ้ลุงหั่งเปลี่ยนนามปากก๋าใหม่  ในชีวิตลุงหั่งรับรางวัลเกียรติยศมาแล้วปะเลอะ  ได้รับรางวัลงานเขียน  (เพราะเขียนสคริปท์)  กับการพูด  เพราะพูดถวายเจ้าฟ้าแผ่นดิน  จนพระองค์ท่านตรัสชมลุงหั่งต่อหน้าชาวบ้านนับพัน ๆ  คน  ( เพราะทรงไมโครโฟนอยู่ )  ความสุข  ความปลื้มปีติเป็นล้นพ้นบังเกิดขึ้นอย่างมีความสุข  จนนำมาเขียนเรื่อง  ใกล้พระยุคลบาท  เสร็จภายในคืนวันนั้น  ลุงหั่งนำมาพิมพ์แจกจ่ายไปยังโรงเรียนต่าง ๆ  ได้รู้จักราชาศัพท์ที่ควรรู้  ทางจังหวัด  เคยเสนอรางวัลโน้นรางวัลนี้ที่  คุณพี่สมศักดิ์   จังตระกูล  เสนอมาว่าลุงหั่งเหมาะสมกับรางวัลนี้  (ยุคนั้น)  ลุงหั่งได้ปฏิเสธและจะไม่ขอรับรางวัลใด ๆ  จากที่ไหนอีก  เพราะรางวัลที่ได้รับมาจากเหมืองผาแดงครั้งนั้นสูงค่ายิ่งกว่ายิ่งใด ๆ  ในโลกแล้ว

วันเจ้าพ่อพะวอ  238  ปี  ครั้งที่  15  ของมูลนิธิเจ้าพ่อพะวอ  กับกลุ่มงานอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรม  และประวัติศาสตร์ท้องถิ่นอำเภอแม่สอดจัดขึ้น  เฉลิมฉลองศาลเจ้าพ่อพะวอขุนเขาผาวอครบ  50  ปีในวันที่  31  ตุลาคม  2556  งานจะดีและยิ่งใหญ่แค่ไหนอยู่ที่ชาวแม่สอด  และผู้มีน้ำใจช่วยเหลือส่งเสริมให้งานประเพณีนี้สืบทอดไปยังคนรุ่นต่อ ๆ  ไป  ในงานนี้ผมกำลังจัดพิมพ์หนังสือประวัติเจ้าพ่อ    พะวอเล่มเล็ก  112  หน้า  กับหนังสือเถระประวัติ  400  กว่าหน้า  แจกให้แก่ผู้เข้าร่วมพิธี  ถ้าท่านใดจะเป็นเจ้าภาพในการพิมพ์หนังสือ  และเจ้าภาพเครื่องบวงสรวงสักการะหรืออื่น ๆ  ใดที่จะให้งานนี้ยิ่งใหญ่สมใจ  นึกโทร  ติดต่อสอบถามที่เสมือนตราอำเภอแม่สอด  คุณกิตติพงศ์  แดงสว่าง  089-8397508  หรือที่ลุงหั่ง  กับหมอแต๋วแม่งานใหญ่  089-7026549  ได้ทุกวันเวลานะเจ๊า…

ชัย  เมืองฉอด